بررسی ارزش تشخیصی سونوگرافی شکمی در تشخیص اولیه ی انواژیناسیون در کودکان

مقدمه: انواژیناسیون شایع ترین اورژانس شکمی در کودکان و به ویژه در کودکان کمتر از سال می باشد. عدم تشخیص و عدم درمان به موقع این بیماری می تواند بالقوه کشنده باشد و منجر به عوارضی نظیر ایسکمی، پرفوراسیون، پریتونیت و حتی مرگ در طی چند روز شود. هدف از این مطالعه، تعیین ارزش تشخیصی سونوگرافی در کودکان مشکوک به این بیماری و تعیین میانگین سنی و توزیع جنسی کودکان مبتلا بود. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی مقطعی 5 بیمار مشکوک به انواژیناسیون وارد مطالعه شدند. پس از جمع آوری اطلاعات هر بیمار شامل سن و جنس و یافته های موجود در سونوگرافی و تشخیص نهایی بیماری توسط پرسشنامه، با استفاده از نرم افزار spss نسخه ی 18 حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی سونوگرافی در تشخیص اولیه ی انواژیناسیون در کودکان تعیین شد. یافته ها: از بین بیماران مبتلا به انواژیناسیون / درصد پسر و 9/30 درصد دختر بودند. / درصد از کودکان 2 سال و کمتر از 2 سال سن داشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی سونوگرافی به ترتیب 2/98، 3/93، 4/96 و 6/96 درصد بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سونوگرافی یک اقدام تشخیصی حساس و اختصاصی در تشخیص اولیه ی انواژیناسیون در کودکان بود. بنابراین استفاده از سونوگرافی به عنوان اولین اقدام تشخیصی در کودکان مشکوک به این بیماری جهت جلوگیری از تحمیل هزینه ی اضافی باریم انما بر بیمار ضرورت می یابد.